مزاج شناسی سال های زندگی انسان
به نام خدا
مزاج شناسی سال های زندگی انسان
عمر مردم بر چهار بخش است:
یک بخش روزگار پروردن و بالیدن و فزودن است، و این تا کما بیش پانزده سال و شانزده سال باشد.
و دوم روزگار رسیدگی و تازگی است و این را مدت سی‌سال
باشد، و درین مدت فزودن و بالیدن تمام شود،
پس از آن روزگاری اندک است که بر آن تمام شدگی بماند و این تا مدت
سی‌و پنج سال باشد و بعضی را تا چهل سال، و تا این روزگار هنوز روزگار جوانی باشد.
و سوم روزگار کهلی است و کهل را به پارسی دو موی
خوانند، و درین روزگار بهره‌ای از قوت جوانی با وی باشد، و این تا مدت شصت
سال باشد.
پس از آن روزگار پیری باشد و اندرین روزگار سستی قوتها پدید می‌آید تا آخر عمری که ایزد تعالی تقدیر کرده باشد. و فضیلت عمر پیری آن است که بعضی مردمان باشند که مدت عمر پیری ایشان به تمامی به شصت سال رسد و با عمر کودکی و جوانی و کهلی برابر آید و جمله عمر ایشان به صدوبیست سال رسد باذن‌الله عز و جل.
برگرفته شده از کتاب شریف ذخیره خوارزمشاهی نوشته حکیم سید اسماعیل جرجانی (ره)
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.